Lutgardo, ano ba ito, ay, hindi naman yata nakabubuti itong yelo, eh! Dalhin mo na itong si Bunso sa ospital, sige na. ‘Wag ka ngang magsalita nang ganyan! Saka mo na pagalitan itong anak mo, nakita mo na ngang nasasaktan na, ay!
Ay alam mo namang di ako puwede sa ospital! Aba’y baka ako pa ang maunang mangailangan nang doktor kaysa dito sa anak natin! Ngayon pa nga lang ay naninikip na ang dibdib ko.
Ikaw naman kasi Patrick, Bunso, ano ba itong pinasok mo? Ay, anak, bakla ka ba? Ba’t mo naman kami binigyan ng ganitong sakit ng ulo ng Tatay mo?
Naku, puta ka, itago mo ang perang ‘yan! ‘Wag mong maabut-abot sa akin ‘yan! Ang walang-hiyang baklang ‘yun, ginawa kang bayarang lalake, dose ka pa lang!
Lutgardo, ano ba, magbihis ka na! Ay, sadyang mapuputol na itong titi nitong anak mo, kalmadong-kalmado ka pa d’yan! Aba’y kulay talong na, tingnan mo!
Naku, Patrick, tigilan mo ako sa kaiiyak mo! Kung di ka pumunta sa bahay ng baklang ‘yun ay di ito mangyayari! At para saan? Para sa lintik na sapatos lamang. ‘Ayan, magsuot ka ng sapatos paglabas mo ng ospital nang wala ka nang titi. Tingnan ko lang kung ‘yung sapatos mo ang pag-uusapan nang mga tao o ‘yung titi mong wala.
(Note: This story draft is based on the tabloid news above. For this set of exercises, I was tasked to write stories from various points of view.)
No comments:
Post a Comment